ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ

Η Mafalda εισάγει ένα παιχνίδι. Από το blog της εξηγεί και προσκαλεί:


The Page 123 Meme

Ο αγαπητός ZlatkoGr με κάλεσε να παίξω σε ένα ακόμα ενδιαφέρον παιχνιδάκι των blogs. Αντιγράφω τους κανόνες:

πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή
το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερο σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)
βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση
αντιγράφομε τις επόμενε τρεις, δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη και
βρίσκουμε άλλους πέντε ατυχείς να τους πασάρουμε το παιχνίδι.


Λοιπόν: Το κοντινότερο μεγάλο βιβλίο μου (για να έχει 123 σελίδες) είναι «Το μονοπάτι στη θάασσα» του Αντώνη Σουρούνη. Πάω 123 και γράφω:

Μου μετρούσε τα χέρια με τη μεζούρα, όπως η μάνα μου όταν μου έραβε σακάκι και όπως η γιαγιά μου όταν μου έπλεκε μπλούζες. «Παράτα το το παιδί, ρε συ», θύμωνε ο μπαμπάς μου «δε θα γίνει κλέφτης για να του μετράς τα χέρια, ούτε και ζητιάνος για να τα απλώνει. Γιατρός θα γίνει».

Και τώρα που βρίσκω πέντε ατυχείς να τους πασάρω το παιχνίδι: Λοιπόν… Θα καλέσω την elli που μου έχει λείψει, τον dimza, τον anenbax, την japanorange και την artemis.

Αυτά έγραφε η mafalda στις αρχές Μαρτίου και περίμενε παιχνίδι.
Και μένα μου έχεις λείψει αλλά τίποτα από όσα είδες δεν είδα και είμαι στην απέξω. Έτσι δεν έγραψα τίποτα. Είμαι ακόμα εδώ, όμως.

Είπα να ξεπετάξω το παιχνίδι αλλά αποδείχθηκε πιο περίπλοκο.
Το κοντινότερο βιβλίο μου έχει στα σίγουρα πάνω από 123 σελίδες και το αρπάζω. Αντόν Τσέχοφ, Η τέχνη της γραφής (για τη σειρά των παρουσιάσεων). Ανοίγω στη σελίδα 123. Ατυχία. Είναι αρχή ενότητας και έχει μόνο δυο λέξεις (σημαδιακές;) «Τα πρόσωπα».
Η στοίβα μου είναι μεγάλη να τσιμπήσω κάτι άλλο:
Tom Standage, Η ιστορία του κόσμου σε 6 ποτήρια, 4η χιλιάδα, Πέφτω πάνω στο ρούμι, μετράω και:
Από το ρούμι στην επανάσταση
Εκτός από την εγχώρια ζήτηση, οι ποτοποιοί της Νέας Αγγλίας βρήκαν έτοιμη αγορά μεταξύ των δουλεμπόρων· γι’ αυτούς το ρούμι αποτελούσε το κύριο συναλλαγματικό μέσο, με το οποίο αγόραζαν σκλάβους από τη δυτική ακτή της Αφρικής. Τα αποστακτήρια του Νιούπορτ παρασκεύαζαν ένα ιδιαίτερα δυνατό ρούμι. στοχεύοντας σ’ αυτήν ακριβώς της αγορά: με υψηλότερη περιεκτικότητα σε αλκόλ, αποτελούσε κυριολεκτικά συμπυκνωμένη πηγή πλούτου.

Και τώρα η πάσα, έτσι στην τύχη, ή μάλλον καθόλου στην τύχη, όσους παρακολουθώ: informationavenger, roadartist, mamaloukas, alexandros από την Παραμεθόριο, ggk.